Goma op bezoek

Vrijdag 18 oktober 2019 een dag om niet te vergeten. - Om 11u droeg Pater Martin Deak fso een H. Mis op in het bedevaartskerkje van Villers-Notre-Dame in aanwezigheid van enkele Belgische en Congolese catacombefamilies. Elke avond zijn alle catacombefamilies, over de hele wereld, steeds verenigd in de Avondzegen. Moeder Julia schrijft daarover: “Geen afstanden vermogen te scheiden wie in de Heer verbonden leeft” of: “Welk een genade en welke sterkte macht is de avondzegen! Hij is een genadestroom die de wereld omsluit en die uit Zijn barmhartig, geopend en liefdevol Hart vloeit”.

Die ganse dag betekende een echte warme kennismaking met enkele vaders en een moeder uit de verre Congolese stad Goma, gelegen in het oosten van dit immense land nabij de grens met Rwanda aan het Kivu-meer. Spijtig genoeg kregen velen geen visum en was er slechts een beperkte delegatie gekomen. Tijdens en na het middageten aanhoorden de Congolese vrienden de getuigenissen van onze Belgische gezinnen hoe ze de Geestelijke Familie Het Werk hadden leren kennen en evolueerden naar een catacombefamilie.

»We moeten een zegen zijn. Dat is onze hele opdracht. Daartoe zijn wij geroepen«

Moeder Julia Verhaeghe

Een vrucht uit Goma meegebracht

Polyglot Pater Martin modereerde vlot de vertalingen. Ook de ‘Goméens’ vertelden op hun beurt over de ‘toevallige’ ontmoeting in Rome met Pater Martin op de bus op weg naar Radio Vaticaan om er live de rozenkrans te bidden. Met verbazing hoorden we over de snelle verspreiding van het charisma van “Het Werk” in Goma door hun liefde voor de gemeenschap en in het bijzonder voor Moeder Julia. Die dag voelden allen duidelijk een sterke onderlinge eenheid die zich uitte door een gemeenschappelijk doel: Het doorgeven van de Blijde Boodschap en de liefde voor de Kerk, maar ook in het samen delen van de zorgen van elke dag zoals de opvoeding van de kinderen.

Als verassing had één van de Congolese vaders een videofilmpje mee over een bijeenkomst van de catacombengezinnen in Goma. Een bijeenkomst met wel een tiental gezinnen met kinderen! Zei Moeder Julia niet ooit: “Hoe innig verheug ik mij over onze Catacomben! Zij nemen het op zich dit kostbaar erfgoed van de Apostelen samen met ons te bewaren en door te geven in onze tijden."

Deze ontmoeting betekende voor ieder van ons een teruggrijpen naar onze beginperiode als catacombefamilie. Het zette ons aan tot herbronning en een dieper beleven van het mooie charisma van Het Werk. “We moeten een zegen zijn. Dat is onze hele opdracht. Daartoe zijn wij geroepen”. (Moeder Julia)