Denk aan anderen

1) In de beproevingen die de zwangerschap van Maria met zich meebracht, keerde de heilige Jozef zich niet in zichzelf terug ook al had hij het recht om dat te doen. Zijn toekomstige vrouw was zwanger, zijn droom viel voor zijn ogen uiteen, en we kunnen ons zijn ontgoocheling en verwarring voorstellen.

Maar in plaats van zijn rechten te doen gelden, zich in zichzelf terug te trekken en zichzelf te beschermen tegen de kwaadsprekerij van mensen, keek hij met liefde naar Maria, beschermde hij haar en wilde hij van haar scheiden zonder haar publiekelijk aan te klagen. Wat een man, wat een moed! In plaats van zijn eigen hachje te redden in deze precaire situatie, dacht hij enkel aan de vrouw van wie hij hield.

De ziekte die onze wereld teistert, sluit grenzen, plaatst mensen in quarantaine en isoleert anderen. Als we naar de heilige Jozef kijken, leren we dat het nu een goed moment is om voor anderen te zorgen, om de zwaksten en kwetsbaren te steunen. Deze tijd, waarin wij in huis opgesloten zitten, is de beste tijd om onze eigen zorgen achter te laten en ons hart te openen voor hen die onze liefde het hardst nodig hebben: de bejaarden die alleen zijn, de mensen die geen werk meer hebben, zij die angstig en verward zijn door de situatie. Als we dan toch in quarantaine of in afzondering moeten blijven en elk lichamelijk contact met anderen moeten vermijden, laten we dat dan niet alleen doen om onszelf te beschermen, maar vooral uit liefde voor hen die het meest kwetsbaar zijn. Laten we nog dichter bij de anderen komen door gebed, onze woorden en onze tekenen van naastenliefde. Laten we ook denken aan allen die de taak hebben zieken bij te staan: de dokters en de verpleegsters die dag en nacht werken.

Droom

2) De H. Jozef bekommerde zich niet alleen om anderen, maar hij stond ook zeer open voor God. Hij was een man van stilte, van luisteren, altijd gevoelig voor wat God van hem vroeg. Het Evangelie vertelt ons dat Jozef in een droom door een engel werd bezocht. Dat is misschien een beetje vreemd voor ons, want in het denken van onze tijd moet alles wat niet zichtbaar is, alles wat niet kan worden aangeraakt en tastbaar is wel een illusie zijn. Er is, zo lijkt het, maar één echte wereld voor de mensen van onze tijd: dat is de materiële wereld, de werkelijkheid van onze daden en onze prestaties. Maar het evangelie toont ons dat Jozef openstond voor een andere werkelijkheid: de werkelijkheid van de geopenbaarde wil van God.

Laten wij ook de moed hebben om te "dromen". Ik gebruik dit woord niet in de denigrerende betekenis die het vandaag zou kunnen hebben, maar in een bijbelse betekenis: openheid voor de bovennatuurlijke dimensie die duidelijk was voor Abraham toen hij het vuur in het offer zag, voor Jakob toen hij de ladder zag en de engelen die uit de hemel neerdaalden, en voor een andere Jozef die door zijn broers de "dromer" werd genoemd. Hun dromen waren uitingen van wijsheid, waardoor zij de gebeurtenissen van hun tijd wisten te interpreteren in het licht van God.

Dit is de manier waarop wij naar de gebeurtenissen van onze tijd moeten kijken: Wat wil God ons met dit alles zeggen? Wat is zijn plan van liefde dat zich achter deze ellende openbaart? Het lijkt mij geen toeval dat dit virus in onze landen opdook aan het begin van de vastentijd. "Veertigdagentijd" en "quarantaine" zijn twee woorden die dezelfde etymologie hebben. Zo'n honderd jaar geleden moesten mensen die een ander land bezochten, gedurende een bepaalde periode (oorspronkelijk veertig dagen) afgezonderd blijven voordat ze naar binnen mochten. Er waren nog geen geneesmiddelen voor alle ziekten en een virus uit een vreemd land kon een hele stad uitroeien. Het is een realiteit vandaag, die wij vergeten zijn. Het lijkt ons dat de mens de dood bijna heeft overwonnen, dat er oplossingen zijn tegen allerlei kwalen.

Een onzichtbaar coronavirus heeft de mens eraan herinnerd dat "hij slechts stof is en tot stof zal hij wederkeren". Het virus komt niet van God. De Heer is een God van leven, Hij wil geen kwaad voor zijn schepping. Een klein ding als het virus doet ons beseffen hoe broos en zwak wij zijn, hoe ver wij verwijderd zijn van onze valse dromen om al het kwaad van de wereld op eigen kracht te overwinnen. De quarantaine waarin de hele wereld zich bevindt, doet ons inzien dat het paradijs dat God voor ons geopend heeft, zich niet hier op aarde bevindt. Wij leven in een wereldwijde Veertigdagentijd, die ons uitnodigt onze blik te richten op het kruis en de Verrijzenis als de enige bron van verlossing. Het is niet de mensheid die de dood zal overwinnen, het is Jezus, die reeds overwonnen heeft en die wil dat wij deel krijgen aan zijn overwinning. Laten wij dus onze ogen openen voor Gods gezichtspunt, voor de realiteit van het kruis. Laten wij dromers zijn zoals Jozef.